رونمایی از اسلحه ذوالفقار،جایگزین ژ3 و کلاشینکف
رونمایی از اسلحه ذوالفقار ، جایگزین سلاح های ژ3 و کلاشینکف
سلاح انفرادی جدید ایرانی با نام ذوالفقار توسط گروه فرهنگی مصاف رونمایی شد.
مدتی است ایران در فکر نوسازی و ارتقاع سلاح های انفرادی خود بجای سلاح های قدیمی ژ 3 و کلاشینکف است که مدتها از عمر آن ها می گذرد، عصر امروز در حاشیه گردهمایی بسیجیان دانشگاه علوم و تحقیقات که با عنوان «آتش به اختیار» در محل مجتمع فرهنگی دانشجویی ۱۳ آبان (لانه جاسوسی سابق آمریکا) برگزار شد از یک سلاح انفرادی جدید به نام ذوالفقار رونمایی شد که گامی مهم بحساب می آید.
ژ3
ژ۳ یک سلاح انفرادی است و دارای دو حالت خودکار و نیمه‌خودکار است. حالت خودکار به معنی شلیک پیوستهٔ مسلسل‌وار پس از یک بار مسلح شدن توسط انسان، و حالت نیمه‌خودکار به معنی شلیک یک تیر پس از مسلح شدن و سپس مسلح شدن به صورت خودکار و آمادگی برای شلیک دوباره‌است. ژ۳ با فشار مستقیم گاز باروت بر آلات متحرکه مسلح می‌شود. به این معنی که پس از کشیدن ماشه و ضربهٔ چخماق به عقب گلنگدن و در نتیجهٔ آن ضربهٔ سوزن به چاشنی انتهای فشنگ، پس از انفجار باروت موجود در پوکه، تیر (مرمی) در اثر فشار گاز باروت به جلو پرتاب می‌شود و گاز باروت از طریق پوکه به سمت عقب، روی آلات متحرکه (که گلنگدن در آن قرار دارد) فشار وارد می‌کند و در نتیجهٔ این عمل، کل آلات متحرکه به سمت عقب رفته و عمل مسلح شدن به طور خودکار انجام می‌شود. تغذیهٔ ژ۳ با خشاب ۲۰ فشنگی از زیر قبضه تپانچه‌ای انجام می‌گیرد. برگه ناظم آتش این سلاح دارای ۳ وضعیت است؛ (بالا ضامن، وسط تک تیر، پائین رگبار). لولهٔ ژ۳ با هوا خنک می‌شود.
دستگاه نشانه‌روی ژ۳ دو نوع است:
الف – دستگاه نشانه‌روی مکانیکی: شامل مگسک ثابت و روزنه دید متحرک (طبلک برد) که روی طبلک برد متحرک از شماره‌های ۱ تا ۴ مدرج شده و هر شماره نشانگر ۱۰۰ متر است.
ب – دستگاه نشانه‌روی اپتیکی (دوربین): که توسط یک پایه استاندارد بر روی قبضه نصب می‌گردد و خود دوربین در دون نوع متفاوت (۱ – دوربین دید در شب. ۲ – دوربین معمولی) می‌باشد. این تفنگ در دو گونه قنداق ساخته می‌شود:
قنداق ثابت چوبی و کائوچویی در مدل ژ۳-آ۳ (G3-A3)
قنداق تاشو فلزی کشویی در مدل ژ۳-آ۴ (G3-A4)
کلاشینکف
کلاشنیکُو (به روسی: калашников) که در ایران کلاشینکف و به طور خلاصه کلاش نیز تلفظ می‌شود، خانواده‌ای از تفنگ‌های تهاجمی با آتش تحت اختیار است که شامل تفنگ آکا-۴۷ (به انگلیسی: AK-47) است. AK مخفف Автомат Калашникова و عدد ۴۷ نیز اشاره به سال ۱۹۴۷ است که اسلحه مزبور به وفور در خط تولید قرار گرفت. نام این سلاح برگرفته از نام طراح آن میخائیل تیموفیویچ کلاشنیکُو است. تولید انبوه آکا-۴۷ از سال ۱۹۴۷ در اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و با توجه به سهولت استفاده و نگهداری، قدرت بالا، هزینه اندک تولید و دوام زیاد به محبوب‌ترین تفنگ تهاجمی دنیا تبدیل شد. سلاح‌های آکا-ام (تولید شده در سال ۱۹۵۹ میلادی)، آکا-۷۴ با کالیبر پایین‌تر ۵٬۴۵ میلی‌متری (تولید در سال ۱۹۷۴ میلادی) و تایپ-۵۶ مدل تولید چین آکا-۴۷ از مشهورترین انواع کلاشنیکف هستند. از زمان آغاز تولید این سلاح تاکنون بیش از ۲۰۰ میلیون قبضه کلاشنیکف در شوروی و کشورهای دیگر ساخته شده‌است. بنابر آمار، مسلسل کلاشنیکف طی ۵۰ سال گذشته بیش از بقیه انواع مسلسل‌ها، چه در دست انقلابیون و چه توسط نیروهای نظامی و امنیتی، برای کشتار به‌کار رفته است.
آکا-۴۷ که از فشنگ ۳۹×۷٫۶۲ استفاده می‌کند که توسط میخائیل کلاشنیکف در جریان جنگ جهانی دوم با الهام از اولین تفنگ تهاجمی جهان یعنی اس‌تی‌جی-۴۴ طراحی شد. در سال‌های بعد تغییرات زیادی بر روی این سلاح صورت گرفت و در دهه ۱۹۶۰ آکاام (کلاشنیکف مدرن) و در سال ۱۹۷۴ آکا-۷۴ که کالیبر آن به ۵٬۴۵ کاهش پیدا کرده و از فشنگ ۳۹×۵٫۴۵ استفاده می‌کند، در ارتش شوروی جایگزین آن شد. از سال ۱۹۹۱ آکا-۷۴ام سلاح سازمانی امروزین روسیه انتخاب شده و از دهه ۱۹۹۰ ساخت سری آکا-۱۰۱ این اسلحه که از کالیبرهای دیگر استفاده می‌کند آغاز شد.
این تفنگ خشاب‌های۵، ۱۰، ۲۰ ۳۰، ۴۰ و ۷۵ فشنگی دارد و با روش غیرمستقیم و با فشار گاز ناشی از انفجار باروت مسلح می‌شود و سیستم قفل گلنگدن آن از نوع چرخشی است. این سلاح در سه نوع با قنداق ثابت، تاشو از زیر، و تاشو از کنار ساخته می‌شود که نوع تاشو آن به سبب اشغال فضای کمتر و حمل آسان‌تر مورد توجه‌است و به سبب کوچکی و سبکی نسبی در جنگ‌های چریکی (پارتیزانی) کارایی دارد. کالیبر اصلی آن ۷٫۶۲ میلی‌متر است؛ ولی در کالیبرهای دیگر نیز ساخته شده‌است. بدنه آن از فولاد نرم ساخته شده و دیگر بخش‌ها پرسکاری شده‌است.
در دوران جنگ سرد بسیاری از کشورهای جهان به ویژه بلوک شرق این سلاح را بکار گرفتند. در سال ۱۹۵۱ رسماً وارد ارتش روسیه گردید. سال ۱۹۵۹ ساخت نوع AKM (آفتامات کلاشنیکف نوین) آغاز شد که برخلاف مدل آکا-۴۷ بدنه این سلاح ورقه پرسکاری است و در بخش‌های دیگر تغییراتی نیز داده شده‌است. کشورهای گوناگونی (بیشتر از بلوک شرق) و از جمله جمهوری اسلامی ایران این سلاح را در انواع گوناگون ساخته‌اند و هم‌اکنون این سلاح در سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. در ارتش روسیه مدل آکاام در حال از رده‌خارج‌شدن است و مدل دیگری از این سلاح به نام آکا-۴۷ ام که از دید ظاهر و شیوه کار مانند این سلاح است و کالیبر آن کمتر است (۳۹×۵٫۴۵) جانشین آن می‌گردد.
تولید کلاشنیکف هنوز هم در آغاز قرن بیست و یکم ادامه دارد و سالانه به طور تقریبی حدود ۱۰۰ هزار قبضه از این سلاح در روسیه و حدود ۹۰۰ هزار قبضه دیگر در سایر کشورهای دنیا مانند بلغارستان، ایران، چین و لهستان تولید می‌شوند. کلاشنیکف‌های روسی در سال ۲۰۰۷ به قیمتی در حدود ۴۰۰ دلار برای هر قبضه به فروش می‌روند.
ذالفقار
این سلاح با وزن 3.5 کیلوگرم برای کالیبر 7.62 طراحی شده و یکی از اهداف آن جایگزینی این سلاح به جای ژ3 است.
این سلاح که توسط گروه فرهنگی مصاف طراحی شده با الگوبرداری از سه سلاح انفرادی خارجی از جمله G36، ACR و FN SCAR ساخته شده است.
استفاده از قنداق تاشو برای انجام عملیات‌های ویژه، خشاب پلیمری با قابلیت اتصال خشاب‌ها به یکدیگر، استفاده از بدنه ماژولار و نیز امکان استفاده از ریل بر روی بدنه به منظور نصب لوازم جانبی از جمله مشخصات سلاح ذوالفقار است که می‌توان در این سلاح از تیرهای ساب سونیک در آن استفاده کرد.
بنابراین گزارش، تمام متریال و مواد اولیه جهت ساخت و توسعه این سلاح در داخل کشور وجود داشته و هزینه تمام شده برای ساخت آن نیز به نسبت پایین است.
برد عملیاتی این سلاح نیز بدون اپتیک تا 400 و با اپتیک تا 800 متر است. این سلاح از سوی گروه سازنده به صنایع دفاع ارائه شده و در آینده تست گرم این سلاح نیز با همکاری صنایع دفاع انجام خواهد گرفت.
این وبلاگ حاوی مطالب سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی می‌باشد و سعی مدیر وبلاگ بر اطلاع رسانی سریع و بروز اخبار می باشد. امید است مطالب مورد نظر مورد رضایت مخاطبین عزیز قرار گیرد.